Geschilbesluit Puul & Mooijer - Liander over de aansluitplicht

Waar gaat het geschil over?

Klaas Puul B.V. (hierna: Klaas Puul) heeft Liander N.V. (hierna: Liander) verzocht om een elektriciteitsaansluiting voor een van haar panden. Volgens Liander is dit pand onderdeel van een onroerende zaak die al is aangesloten op het net van Liander. De Elektriciteitswet 1998 (hierna: E-wet) geeft afnemers het recht op één aansluiting per onroerende zaak. Omdat er al een aansluiting zou zijn, heeft Liander geweigerd de gevraagde aansluiting te maken.

De vraag die centraal staat in dit geschil is of het pand van Klaas Puul een zelfstandige onroerende zaak is of onderdeel  van een al aangesloten onroerende zaak. Voor het antwoord op die vraag sluit de E-wet aan bij wet waardering onroerende zaken (hierna: Wet WOZ). Als het pand een zelfstandige onroerende zaak in de zin van de Wet WOZ is, dan heeft Liander in strijd gehandeld met haar wettelijke aansluitverplichting door de gevraagde aansluiting te weigeren.

Wat heeft de ACM besloten?

De ACM geeft  Klaas Puul en Mooijer gelijk.

Alleen de gemeente is bevoegd om de afbakening van onroerende zaken in de zin van de Wet WOZ te maken. In dit geval heeft de gemeente laten weten dat het pand een zelfstandige onroerende zaak is in de zin van de Wet WOZ. Liander moet daar dus ook vanuit gaan. Door de gevraagde aansluiting aan Klaas Puul te weigeren, heeft Liander volgens de ACM in strijd gehandeld met haar wettelijke aansluitverplichting.