Geschilbesluit Klaas Puul/Mooijer – Liander aansluitplicht

Klaas Puul B.V. (hierna: Klaas Puul) heeft Liander N.V. (hierna: Liander) verzocht om een elektriciteitsaansluiting voor een van haar panden. Volgens Liander is dit pand onderdeel van een onroerende zaak die al is aangesloten op het net van Liander. De Elektriciteitswet 1998 (hierna: E-wet) geeft afnemers het recht op één aansluiting per onroerende zaak. Omdat er al een aansluiting zou zijn, heeft Liander geweigerd de gevraagde aansluiting te maken.

De vraag die centraal staat in dit geschil is of het pand van Klaas Puul een zelfstandige onroerende zaak is of onderdeel  van een al aangesloten onroerende zaak. Voor het antwoord op die vraag sluit de E-wet aan bij wet waardering onroerende zaken (hierna: Wet WOZ). Als het pand een zelfstandige onroerende zaak in de zin van de Wet WOZ is, dan heeft Liander in strijd gehandeld met haar wettelijke aansluitverplichting door de gevraagde aansluiting te weigeren. Wanneer het pand onderdeel is van een al aangesloten onroerende zaak, dan heeft Liander in overeenstemming met haar wettelijke aansluitplicht gehandeld.

De ACM heeft Klaas Puul en Mooijer eerder gelijk gegeven. Het College van Beroep voor het bedrijfsleven (hierna: CBb) heeft dat besluit vernietigd in haar uitspraak van 2 juni 2020 en de ACM opgedragen om een nieuw besluit te nemen.

De ACM heeft vervolgens een nieuw besluit genomen. Hierin is het stappenplan gevolgd dat het CBb heeft neergelegd in haar uitspraak. Naar aanleiding hiervan concludeert de ACM dat het pand onderdeel is van een al aangesloten pand en dat Liander aan Klaas Puul terecht de gevraagde aansluiting heeft geweigerd. Liander heeft dan ook niet in strijd met de aansluitplicht gehandeld.