Geschilbesluit FrieslandCampina - Liander aansluitplicht
FrieslandCampina Nederland B.V. (hierna: FCN) heeft Liander N.V. (Liander) verzocht om een elektriciteitsaansluiting voor de panden die zij gebruikt in Lutjewinkel. Volgens Liander zijn de panden onderdeel van een WOZ-object dat al beschikt over een aansluiting op het net van Liander. De Elektriciteitswet 1998 (hierna: E-wet) geeft afnemers het recht op één aansluiting per onroerende zaak. Omdat er al een aansluiting zou zijn, heeft Liander geweigerd de gevraagde aansluiting te realiseren. De ACM oordeelt dat de panden waarvoor FCN om een aansluiting heeft gevraagd inderdaad onderdeel zijn van een al aangesloten WOZ-object en dat Liander dus het verzoek terecht heeft geweigerd.
De vraag die centraal staat in dit geschil is of de panden waarvoor FCN een aansluiting wil een zelfstandige onroerende zaak zijn, of dat deze panden onderdeel zijn van een onroerende zaak die al beschikt over een aansluiting. Voor het antwoord op deze vraag sluit de E-wet aan bij de Wet Waardering Onroerende Zaken (hierna: Wet WOZ).
De ACM heeft eerder geoordeeld dat Liander in overeenstemming met haar wettelijke aansluitplicht heeft gehandeld door het verzoek om een aansluiting van Zuivelcoöperatie Friesland Campina (hierna: ZFC) te weigeren, nu deze partij reeds over een aansluiting op het bedrijfsterrein in Lutjewinkel beschikte. Dit oordeel is op 2 juni 2020 door het College van Beroep voor het Bedrijfsleven (hierna: CBb) bevestigd. Op 2 juni 2020 heeft het CBb in een andere uitspraak uitgelegd welk stappenplan gevolgd dient te worden om te beoordelen of sprake is van een of meerdere WOZ-objecten.
In het geschil tussen FCN en Liander heeft de ACM het stappenplan van het CBb gevolgd en geoordeeld dat er sprake is van één WOZ-object. Dit WOZ-object beschikt al over een aansluiting. Liander heeft dan ook terecht de aansluiting geweigerd en niet in strijd met de aansluitplicht gehandeld.