Regels voor bedrijven in het betalingsverkeer en winkeliers
Banken
Moeten we iedere betaalinstelling toegang geven tot een betaalrekening?
Vraagt een betaalinstelling bij uw bank om toegang tot een betaalrekening? Dan moet u die in beginsel geven. Betaalinstellingen zijn bijvoorbeeld fintechs, geldwisselkantoren en kleine financiële dienstverleners. Zij hebben een eigen betaalrekening nodig om toegang te krijgen tot de achterliggende betaalsystemen. Dit is belangrijk voor een goede werking van hun betaaldienst.
In de wet staat dat nieuwe innovatieve betaalinstellingen moeten kunnen concurreren met bestaande banken. Dit betekent:
U moet iedereen gelijk behandelen bij het aanbieden van een betaalrekening. U mag bepaalde groepen betaalinstellingen dus niet anders behandelen dan andere.
U moet elke individuele betaalinstelling apart beoordelen.
U moet voor alle betaalinstellingen dezelfde en objectieve voorwaarden gebruiken.
U mag geen financiële voorwaarden stellen. Bijvoorbeeld hoeveel omzet een betaalinstelling minimaal heeft. Moet u een betaalinstelling beter in de gaten houden, vanwege de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren terrorisme en de Sanctiewet? Dan mag u de hogere kosten onder bepaalde voorwaarden in rekening brengen. Zie hiervoor overweging 50 in de
Herziene Richtlijn Betaaldiensten.
U moet bij integriteitsrisico’s vanwege de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren terrorisme en de Sanctiewet eerst samen met de betaalinstelling kijken welke maatregelen u kunt nemen. Zijn er geen goede maatregelen mogelijk? Dan mag u de toegang weigeren of opzeggen. Zie hiervoor de
Leidraad Wwft en Sw van DNB. U moet een weigering of opzegging altijd bij ons melden.
Let op
Deze regels gelden voor alle betaalinstellingen uit de Europese Unie (EU). Bij het invoeren van de regels is niet duidelijk gemaakt dat wij mogen handhaven bij betaalinstellingen uit een andere EU-lidstaat. Er is een wetsvoorstel om dit aan te passen. Tot die tijd moet u ook betaalinstellingen uit de EU al op deze manier behandelen.
Zie voor de hele tekst de
Herziene Richtlijn Betaaldiensten. Deze is ook bekend als Payment Service Directive II (PSD2). In Nederland is de PSD2 opgenomen in de
Wet op het financieel toezicht (Wft). Zie voor toegang tot betaalrekeningen artikel 36 van de PSD2 en artikel 5:88a van de Wft.
Wat moeten we doen als we een betaalinstelling weigeren of de betaalrekening opzeggen?
Weigert u als bank een verzoek om een betaalrekening van een betaalinstelling? Of zegt u de betaalrekening van een betaalinstelling op? Dan moet u dit direct aan ons melden via dit formulier. U moet goed beschrijven waarom u de betaalrekening weigert of opzegt.
Doet u dit niet? Dan kunnen wij u een boete geven.
Wat is de interbancaire vergoeding of afwikkelingsvergoeding?
De interbancaire vergoeding of afwikkelingsvergoeding geldt bij alle betalingen van consumenten met een betaalkaart. De bank van de winkelier betaalt een vergoeding aan de bank van de consument als:
de bank van de consument een andere is dan die van de winkelier en
de bank van de consument én de bank van de winkelier in Nederland zitten
Wanneer betaalt een driepartijenbetaalkaartschema een interbancaire vergoeding of afwikkelingsvergoeding?
Staan er 2 merken op de betaalkaart? Bijvoorbeeld het merk van de creditcardmaatschappij en het logo van een luchtvaartmaatschappij, warenhuis of autofabrikant? Dat heet co-branding. De co-brandpartner, bijvoorbeeld de luchtvaartmaatschappij, ontvangt dan een vergoeding van het betaalkaartschema. Deze vergoeding staat gelijk aan de interbancaire vergoeding of afwikkelingsvergoeding.
Hoe hoog mag de interbancaire vergoeding of afwikkelingsvergoeding zijn?
De interbancaire vergoeding of afwikkelingsvergoeding is:
maximaal 2 eurocent bij binnenlandse betalingen met een debetkaart
maximaal 0,3% bij binnenlandse betalingen met een creditcard
Gaat het om een Europese betaling? En zitten de bank van de consument én de bank van de winkelier in Nederland of de Europese Unie? Dan is de interbancaire vergoeding of afwikkelingsvergoeding:
maximaal 0,2% per betaling met een debetkaart
maximaal 0,3% per betaling met een creditcard
De bank van de winkelier betaalt de vergoeding aan de bank van de consument.
Voorbeelden
Pint een consument bij een winkel in Nederland? Dan mag de bank van de winkelier voor die betaling maximaal 2 eurocent betalen aan de bank van de consument.
Doet een consument in Nederland met een creditcard een aankoop van 100 euro? Dan mag de bank van de winkelier voor deze aankoop in totaal maximaal 30 eurocent aan de bank van de consument betalen.
Houdt u zich niet aan deze regels? Dan kunnen wij optreden. Bijvoorbeeld door u een boete te geven.
Banken en betaalkaartschema’s mogen de concurrentie niet onnodig beperken. Daarom gelden deze regels:
U mag geen betaalkaarten weigeren aan consumenten die elders in de EU wonen.
U mag geen betaalkaarten weigeren van consumenten die elders in de EU wonen.
U moet toestaan dat op een betaalkaart meer dan 1 betaalmiddel of betaalmerk staat. Bijvoorbeeld een creditcard die ook debetkaart is. Of een betaalkaart met daarop twee debetkaarten van verschillende betaalmerken.
U mag niet verbieden dat winkeliers bepaalde betaalkaarten of betaalmogelijkheden gunstiger of minder gunstig presenteren.
Houdt u zich niet aan deze regels? Dan kunnen wij u een boete geven.
Mogen we voorwaarden stellen als een betaaldienstverlener toegang wil tot ons betaalsysteem?
Biedt u een betaalsysteem aan? En vraagt een betaaldienstverlener bij u om toegang tot dat betaalsysteem? Dan mag u daar voorwaarden aan stellen. Maar dit mag alleen als de voorwaarden:
objectief zijn en niet verder gaan dan noodzakelijk voor een bepaald doel
gelijk zijn voor alle betaaldienstverleners
nodig zijn om uw betaalsysteem veilig en stabiel te houden
Een betaalsysteem is een set afspraken om betalingen te regelen. Bijvoorbeeld afspraken over de munteenheid en het tijdpad van een betaling. Het Europese Target2-ECB is een voorbeeld van een betaalsysteem.
Deze regels gelden niet voor enkele grote betaalsystemen, onder meer:
Bent u technisch dienstverlener in het betalingsverkeer? En biedt u hardware, software of communicatietechnologie aan om betalingen te ondersteunen? Dan mag u de keuze van de consument of de winkelier voor een bepaald betaalmerk of een bepaalde betaalapp niet beperken.
Winkeliers
Mag ik kosten vragen als een consument bij mij betaalt?
Bent u winkelier en betaalt een consument bij u? Dan mag u geen kosten rekenen voor betalen met:
pin
overschrijvingen via internetbankieren binnen het
SEPA-gebied
een creditcard van een zogeheten vierpartijenbetaalkaartschema, zoals Visa of Mastercard
U mag wel kosten rekenen voor betalen met:
PayPal
acceptgiro
een creditcard van een zogeheten driepartijenbetaalkaartschema, zoals Diners Club of bepaalde kaarten van American Express. Bij een driepartijenbetaalschema gaat het om een aanbieder die zelf zowel de creditcard uitgeeft aan de consument als de transacties voor de winkelier accepteert
Dit geldt bij online aankopen en in een gewone winkel.
Voor betalingen met iDEAL geldt:
U mag niet de kosten in rekening brengen voor de onderliggende overschrijving zelf.
U mag wel de kosten in rekening brengen voor de dienstverlening van iDEAL die deze overschrijving mogelijk maakt.
Let op
U mag nooit méér in rekening brengen dan de echte kosten. Dus niet meer dan u zelf aan kosten betaalt aan het bedrijf dat de betaling voor u accepteert.
U moet duidelijk zijn over de extra kosten. De consument moet vóór zijn aankoop weten wat de kosten zijn voor het betalen. Dit kunt u bijvoorbeeld naast de prijs zetten.
Houdt u zich niet aan deze regels? Dan kunnen wij optreden. Bijvoorbeeld door u een boete te geven.
Mag ik alleen bepaalde soorten betaalkaarten accepteren?
U hoeft als winkelier niet alle soorten betaalkaarten te accepteren. Wilt u alleen bepaalde soorten betaalkaarten accepteren? Dat mag. U moet de consument wel informeren over de betaalkaarten en betaalinstrumenten die u accepteert. En dit duidelijk zichtbaar maken aan de ingang van de winkel, aan de kassa en op uw website.
U mag als winkelier bepalen welke betaalkaarten, betaalmerken of betaalmiddelen uw voorkeur hebben en het gebruik daarvan stimuleren. Banken, betaalkaartschema’s zoals creditcardmaatschappijen en technische dienstverleners verantwoordelijk voor de hardware, software en communicatietechnologie mogen u dit niet verbieden.
