Boete marktverdeling distributeurs van zwembadchloor
Besluit van 28 september 2010:
Beslissing op bezwaar tegen het besluit van 12 november 2009 (6091_1/204), waarin de Raad van Bestuur aan vijf ondernemingen boetes heeft opgelegd wegens overtreding van het kartelverbod. De Raad van Bestuur verklaart het bezwaar ongegrond en handhaaft het besluit van 12 november 2009.
Besluit van 11 februari 2010:
Bij besluit van 11 februari 2010 heeft de Raad de opgelegde boete aan H.Fr.H. Breustedt Chemie B.V. gematigd tot EUR 424.000. In zijn (eerdere) besluit van 12 november 2009 heeft de Raad de betrokken omzet van H.Fr.H. Breustedt Chemie B.V. - op basis waarvan de boete wordt bepaald - door middel van een schatting moeten vaststellen, omdat H.Fr.H. Breustedt Chemie B.V. niet het gewenste inzicht bood in haar betrokken omzetcijfers. Op 22 december 2009 heeft H.Fr.H. Breustedt Chemie B.V. alsnog dat gewenste inzicht verschaft. De Raad heeft in die omstandigheid aanleiding gezien ten aanzien van H.Fr.H. Breustedt Chemie B.V. over te gaan tot wijziging van het besluit van 12 november 2009.
Besluit van 12 november 2009:
De karteldeelnemers – te weten, de distributeurs van natriumhypochloriet (zwembadchloor) – hielden een marktverdeling (klantenverdeling) in stand. De karteldeelnemers wierven daartoe niet bij elkaars klanten. Zij wisten op basis van hun jarenlange deelname aan het kartel en op basis van hun marktkennis wie gerechtigd was om welk zwembad te beleveren. Deze kennis was aanwezig en werd 'up to date' gehouden door middel van zogeheten Zwembadlijsten (waarop was aangegeven welke distributeur aan welk zwembad mocht leveren). Het ging de ondernemingen om het behouden van rust in de markt. Om die rust te bewaren legden de karteldeelnemers in sommige gevallen een hoge prijs neer bij offerteaanvragen van zwembaden bij wie men volgens de klantenverdeling niet mocht leveren (zogenoemd: "defensief offreren"). Voorts spraken de karteldeelnemers tijdens speciale bijeenkomsten met elkaar over de marktverdeling. Als er tussen karteldeelnemers problemen over de kartelafspraken ontstond, dan werd in de bijeenkomsten naar oplossingen gezocht. Ten slotte kwam het voor dat karteldeelnemers elkaar compenseerden (in de vorm van zwembadchloor of geld) als een karteldeelnemer toch een zwembad had verloren aan een andere karteldeelnemer. Voor het bepalen van de hoogte van de boetes heeft de Raad de betrokken omzet van elk van de ondernemingen, zoals die aan de NMa is verstrekt, tot uitgangspunt genomen.