Acm.nl gebruikt cookies om het gebruik van de website te analyseren en het gebruikersgemak te verbeteren. Lees meer over cookies

Prijzen en verkooppunten bepalen

Winkeliers bepalen zelf hun verkoopprijzen. Leveranciers mogen wel een vrijblijvende adviesprijs geven, maar mogen zich niet bemoeien met de verkoopprijs. Winkeliers beslissen ook zelf waar en aan wie zij hun producten verkopen. Soms mag een leverancier bepalen via welke winkels hij verkoopt.

Snel naar:

Verkoopprijs

Winkeliers moeten zelf hun eigen verkoopprijs bepalen. Leveranciers mogen hen niet sturen. Leveranciers mogen dus niet met (web)winkels en andere distributeurs:

  • een bepaalde verkoopprijs afspreken
  • een minimale verkoopprijs afspreken

Dit mag op geen enkele manier. Niet schriftelijk, niet via een appje en ook niet in een gesprek. Leveranciers mogen winkeliers ook niet indirect vragen om de verkoopprijs aan te passen. Bijvoorbeeld door te dreigen om te stoppen met leveren of door inkoopkortingen te weigeren als winkeliers de prijs niet veranderen. (Web)winkels bepalen dus hun eigen verkoopprijs voor consumenten.

Leveranciers mogen wel:

  • een maximale verkoopprijs afspreken
  • een vrijblijvende adviesprijs meedelen

Adviesprijs

Leveranciers mogen aan (web)winkels vrijblijvend een adviesprijs meedelen. (Web)winkels hoeven de adviesprijs niet te volgen. En leveranciers mogen hen niet onder druk zetten om dat wel te doen.

Winkeliers bepalen dus zelf welke verkoopprijs zij vragen. En ook of zij bijvoorbeeld korting geven. Dat geldt ook voor andere distributeurs, zoals groothandels.

Leveranciers mogen ook niet via een andere weg proberen om de verkoopprijs te bepalen. Zij mogen winkeliers bijvoorbeeld niet:

  • aanspreken op de verkoopprijs
  • steeds herinneren aan de adviesprijs
  • de verkoopprijs van andere winkels vertellen
  • dreigen om te stoppen met leveren
  • dreigen met slechtere voorwaarden
  • belonen als zij de adviesprijs volgen

Tip

Merkt u als winkelier dat uw leverancier zich niet aan de regels voor adviesprijzen houdt? Dit kunt u doen:

Bekijk onze korte film over adviesprijzen:

Wie bepaalt de prijs?

Laden
00:00
00:00

Wie bepaalt de prijs in de winkel of webshop: de winkelier of de leverancier?
Als leverancier mag je alleen een vrijblijvende adviesprijs meegeven. Als winkelier moet je zelf de verkoopprijs bepalen.
Zo kunnen winkeliers eerlijk met elkaar concurreren en betaalt de klant een eerlijke prijs.
Een leverancier mag een winkelier niet vragen om een verkoopprijs te verhogen. Of om klanten geen korting te geven. Dat is een overtreding.
De ACM houdt hier toezicht op en legt boetes op als een bedrijf de regels overtreedt.
Check op ACM.nl of jij je aan de regels houdt.

Prijzen van concurrenten

Leveranciers en winkeliers mogen niet:

  • de verkoopprijzen van concurrenten bespreken
  • elkaar informatie over het prijsbeleid van concurrenten geven

Alle winkeliers bepalen hun eigen verkoopprijs:

  • Vragen andere winkeliers lagere prijzen voor hetzelfde product? Dan mag u als winkelier uw leverancier niet vragen om hen daarop aan te spreken. U mag dat zelf ook niet doen.
  • Klagen winkeliers bij u als leverancier over de prijzen van uw product bij een andere winkelier? Dan kunt u zeggen dat alle winkeliers hun eigen verkoopprijs bepalen. U mag de winkelier over wie de klacht gaat niet aanspreken op zijn verkoopprijs.

Online verkoop

Winkeliers mogen producten ook online verkopen. Leveranciers mogen dit dus niet verbieden. Winkeliers mogen ook reclame maken via online advertentiekanalen, zoals prijsvergelijkingssites en zoekmachines.

Leveranciers mogen wel verplichten dat de online (advertentie)kanalen die (web)winkels gebruiken aan bepaalde eisen voldoen. Bijvoorbeeld eisen aan de presentatie van de producten. Ook mogen zij (web)winkels verbieden om bepaalde vergelijkingssites of zoekmachines te gebruiken. Maar dit mag alleen als de (web)winkel genoeg mogelijkheden overhoudt voor online advertenties en online verkoop.

Verschillende inkoopprijzen voor online of offline verkoop

Leveranciers mogen verschillende inkoopprijzen vragen voor producten die winkels online en offline verkopen. De winkel koopt een product dat hij online verkoopt dan voor een andere prijs in dan hetzelfde product dat hij offline in zijn fysieke winkel verkoopt. Het prijsverschil moet wel redelijk zijn. Dit betekent:

  • Het verschil staat in verhouding tot de extra kosten die de winkelier maakt voor het offline verkoopkanaal.
  • Online verkoop moet mogelijk blijven. Is het verschil zo groot dat de online verkoop niet meer genoeg opbrengt voor de winkelier? Dan mag het niet.

Voorbeeld

Als leverancier vindt u het belangrijk dat consumenten uw producten in een echte winkel kunnen bekijken en testen. De winkelier heeft voor zijn winkel meer kosten dan voor zijn webwinkel. Bijvoorbeeld voor de huur van het pand en voor zijn personeel. U kunt dan voor de producten die de winkelier in de winkel verkoopt een lagere inkoopprijs vragen dan voor dezelfde producten in de webwinkel. Staat het verschil in de inkoopprijs in verhouding tot de extra kosten van de winkelier? En blijft de online verkoop voor hem financieel mogelijk? Dan is het verschil toegestaan.

Leveranciers met eigen webwinkel

Verkoopt u als leverancier producten via webwinkels én via uw eigen webwinkel? Dan bent u concurrent van die webwinkels. U mag alleen informatie met hen uitwisselen als dat:

  • direct verband houdt met de uitvoering van uw distributieovereenkomst, zoals de inkoopprijs, logistieke informatie over de levering en informatie over de samenstelling van het product, én
  • noodzakelijk is om de productie of distributie van de producten of diensten uit die overeenkomst te verbeteren.

Voorbeelden

  • U wisselt technische informatie uit waarmee u of de webwinkels het product kunnen aanpassen aan de wens van de consument. Dit mag. Denk bijvoorbeeld aan informatie over het gebruik of de recycling van het product.
  • U heeft een franchiseovereenkomst en u wisselt informatie uit over het bedrijfsmodel van het franchisenetwerk. Dit mag. Want zo kunnen de winkels voldoen aan de eis van de franchiseformule dat zij hetzelfde moeten zijn. En de goede naam van de formule beschermen.
  • U wisselt informatie uit over toekomstige verkoopprijzen. Dit mag niet.

Online platforms

Verkoopt u producten of diensten via een online platform? Zoals een verkoopplatform voor consumenten, een appstore of een vergelijkingssite? Dan is het platform uw leverancier van die online dienst. Hier gelden dezelfde regels tussen leverancier en afnemer als bij verkoop via andere kanalen. U heeft ook rechten tegenover het platform.

Verkoop via bepaalde winkels of in bepaalde gebieden

Winkeliers en andere distributeurs mogen zelf beslissen in welk gebied en aan wie zij verkopen. Leveranciers mogen zich hier meestal niet mee bemoeien. Behalve als de leverancier zélf in een bepaald gebied of aan een bepaalde klantengroep wil verkopen, dus niet via een winkel. Of als hij alleen via bepaalde winkels wil verkopen door exclusieve distributie of selectieve distributie. Hiervoor gelden voorwaarden. En u moet ook voldoen aan de concurrentieregels.

Een leverancier mag vragen of een (web)winkel vooral met hem zakendoet. Ook hiervoor gelden voorwaarden.

Voor agenten geldt een uitzondering.

Exclusieve distributie

Leveranciers mogen maximaal 5 (web)winkels aanwijzen als exclusieve distributeurs voor bepaalde klantengroepen of bepaalde gebieden, als hun marktaandelen allemaal maximaal 30% zijn.

Leveranciers mogen andere (web)winkels dan verbieden om zelf contact te leggen in dat gebied of met die klantengroep, bijvoorbeeld via e-mail. Maar let op: komen klanten uit dat gebied of die klantengroep uit zichzelf naar een winkel toe? Bijvoorbeeld omdat de winkelier algemene reclame heeft gemaakt? Dan mag hij wel aan hen verkopen.

Is het marktaandeel van de leverancier of van de (web)winkels hoger dan 30%? Dan is exclusieve distributie mogelijk verboden. Vraag hierover juridisch advies.

Voorbeeld

Uw distributiemarkt is heel Nederland. U wijst 24 winkeliers aan als uw distributeurs: 2 per provincie. De marktaandelen van u en de winkeliers zijn alle maximaal 30%. U mag de winkeliers dan verbieden om actief klanten op te zoeken buiten hun eigen provincie. Maar komen klanten van buiten de provincie uit zichzelf naar een winkelier toe? Dan mag hij aan die klanten verkopen.

Selectieve distributie

Leveranciers mogen een groep erkende (web)winkels of distributeurs aanwijzen, als hun marktaandelen allemaal maximaal 30% zijn. Zij mogen hen dan verbieden om hun producten door te verkopen aan niet-erkende distributeurs.

De leverancier moet wel vooraf regels opstellen. Hij moet zich daaraan houden en deze regels voor iedereen op dezelfde manier gebruiken. De leverancier kan bijvoorbeeld eisen dat een winkel een showroom heeft, verkooppersoneel opleidt over het product of een bepaalde service levert.

Is het marktaandeel van de leverancier of van de (web)winkels hoger dan 30%? Dan is exclusieve distributie mogelijk verboden. Vraag hierover juridisch advies.

Verkoop vooral via 1 leverancier

Wilt u als leverancier dat een (web)winkel vooral met u zakendoet? En dat de winkelier geen producten of diensten verkoopt die concurreren met uw product? U mag vragen dat hij 80 tot 100% van wat hij nodig heeft alleen bij u afneemt. Dit mag in elk geval als u voldoet aan 2 voorwaarden:

  • Uw marktaandeel en dat van de (web)winkel zijn beide maximaal 30%.
  • De winkelier is maximaal 5 jaar verplicht om 80 tot 100% van wat hij nodig heeft bij u af te nemen.

Ook als u niet aan deze voorwaarden voldoet, kan zo’n afspraak mogelijk zijn. Dat hangt af van uw situatie. Vraag hierover juridisch advies.

Agentschap

De regels voor leveranciers en (web)winkels gelden niet voor agenten. Een agent sluit contracten namens een leverancier. Loopt de agent geen of heel weinig financiële of commerciële risico’s? Dan worden leverancier en agent gezien als 1 onderneming.

Voorbeeld

Een verzekeringsagent verkoopt verzekeringen voor een leverancier, in dit geval een verzekeraar. De agent loopt zelf geen risico. De verzekeraar mag bepalen welke prijs de agent mag vragen voor een verzekering. En ook of hij die verzekering online mag verkopen of alleen in een bepaald gebied.

Online platforms zijn meestal geen agent. Heeft u een online platform? Zoals een verkoopplatform met producten of diensten voor consumenten, een appstore of een vergelijkingssite? Dan bent u leverancier van die online dienst. En zijn ondernemers die via uw platform verkopen afnemers van die dienst. Zij hebben rechten tegenover uw platform.

Overtreding melden

Ziet of hoort u dat leveranciers en winkeliers verboden afspraken maken? Meld dit bij ons.

Wij houden toezicht op eerlijke concurrentie en marktwerking. Als leveranciers en (web)winkels eerlijk samenwerken, is dat goed voor consumenten en andere bedrijven. Lees hoe u concurreert binnen de regels.

Bronnen